Z całego serca!

Dzwoni moja Ciocia. 

Starsza Pani, cudowna osoba.

Przemyślała sobie wszystko.

Jest gotowa oddać mi osocze.

Powoli ustalamy, że jest już lepiej. 

I nie potrzebne jest teraz takie leczenie.

Będzie z każdym dniem lepiej.

I u mnie i u niej.

Półtora miesiąca temu sama była chora.

Musiałam zrobić wejście smoka w jej wielkim bloku; w fartuchu barierowym i masce, przyłbicy itp. 

Centrum Katowic.

Duże miasto. Nikogo nic nie dziwi.

I nie poruszy.

Takie drobne gesty, ludzka życzliwość i bezinteresowna pomoc dodają mi sił.

Dziękuję Karolino za pyszne jedzenie!

Dziękuję całemu mojemu zespołowi za wsparcie i dużo życzliwości.

Kolegom za pomoc i leczenie.

Brygadzie interny! Ogromne dzięki!

Przyjaciele i  znajomi. Dzięki za pamięć.

Ściskam mocno i serdecznie całą swoją rodzinę. Jesteście dla mnie ogromnym wsparciem.

Pogoda dzisiaj, choć mgliste niebo, taka bardziej optymistyczna.

Prawda?