I poszło…

10.49

SMS: Mamo do 11.00 wyślij mi sprawdzian.

Pilne!

Monitor za moimi plecami wybija rytm. 

Stabilnie. Oddech ok. Tętno ok. Rytm ok.

Potrzebna minuta. 

Wolna minuta!

Sprawdzam leki i zlecenia. Gra.

Patrzę na chorego.

Szybko, Bardzo szybko…

Wchodzę na whatsapp.

Przesyłam plik na gmail.

Ha! Jest komputer z chrome.

Wchodzę na pocztę gmail córki.

Zapisuje na dysku plik.

Wchodzę na classroom.

Załączam plik i wysyłam. 

Mistrzowska minuta!

Odpowiedź sms: 

Dzięki. Udało się mamo.

Kątem oka patrzę w monitor. 

Jest ok. 

Misja wykonana.

Nie wiem czego nauczą się zdalnie.

Jedno wiem.

Nie da się leczyć zdalnie. 

Nie da się trzymać kogoś za rękę zdalnie.